Vrijdag naar Wigbert / Kommil Foo geweest
Wigbert heeft namelijk een nieuwe CD: "Het is altijd wat"
Sympathieke kerel - die Wigbert - goede muzikant, heeft een paar goede songs geschreven, maar ik was toch blij dat de gebroeders Walschaerts erbij waren.
Wat Wigbert een mist in podium charisma maken zij ruimschoots goed, en tegelijkertijd was het leuk Kommil Foo wat nummers te horen spelen/zingen waarvan we nog niet elke noot van buiten kenden.
We hadden ze al eerder samen op het podium gezien op tijdens een openlucht optreden in Bouckenborgh Park en dat smaakte naar meer.
Leuke avond dus.
Wigbert zal het zelf ook al beu gehoord zijn maar zijn acoustische solo uitvoering van zijn superhit "Ebbenhout Blues" was het muzikale hoogtepunt: erg indrukwekkend hoe virtuoos iemand zo'n platgespeeld nummer terug authenticiteit mee kan geven.
Zijn nieuw werk overtuigt helaas wat minder. Uiteraard hebben we zijn CD gekocht - en laten signeren - want Vlaamse artiesten verdienen alle steun de we kunnen bieden, maar ik vrees een beetje dat die onder iemand zijn kerstboom zal belanden. Veel nummers zijn nogal bloedeloos opgenomen - het doet een beetje verlangen dat er iemand eens de studio zou binnenstormen om hem een stevige stamp onder zijn gat te geven - om potverd*mme eens de ziel uit zijn lijf te zingen en te spelen in plaats van zo'n beetje staan te dreuzelen.

Als Wigbert dus nog een een plaat maakt - laat het dan een live album zijn - beter wat levende passie die hier en daar wat rammelt dan een veel te gepolijste doodsigheid.

(En nog even iets aan de mensen van ZAP: komaan he - die Kommil Foo website is echt wel een gedrocht - jullie kunnen zoveel beter)