Onbreekbare logica

Vandaag was mijn bandschuurmachientje kapot.
Ik ken niets van electronica - maar mijn boerenverstand zegt dan dat dat eigenlijk niet kan: het meeste electrisch handgereedschap bestaat uit een motortje met 1 of andere mechanische overbrenging - en zo'n motortje volgt gewoon de wetten van de fysica - dat kan niet anders dan werken, ook doet het ding al 12 jaar dienst.

Ik ben er van overtuigd dat het electrisch gereedschap tegenwoordig minder degelijk gemaakt wordt dan pakweg 10 jaargeleden, dus een nieuw gaan halen zou een stap terug zijn.
Bovendien had ik het echt wel nodig om de wulpse rondingen van mijn nieuwe bureau nog wulpser te maken.

Open die handel (en meteen al een bewijs van degelijkheid: dat handvat zit met 11 schroeven vast - ELF ! )
Dat zwarte ding aan de schakelaar zal wel een zekering zijn - dat is het eerst om te verwijderen.
Nee - ook zonder zekering werkt het niet.
Draad rechtreeks aan de motor aansluiten - yep - dat werkt.
Conclusie: de aan/uit schakelaar geeft geen contact.
Zo'n schakelaar is een booby trap: van zodra je dat open prutst schieten een half dozijn veertjes en metaaltjes de kamer in.
Na een kwartier zoeken om alles weer te vinden blijkt dat er zoveel stof aan de metalen geleidertjes zit dat ze gewoon geen contact meer geven.
Probleem opgelost dus - alles terug in elkaar schroeven - zelfs de zekering terug op zijn plaats en we kunnen weer.

Dat bureaublad is ondertussen wulps genoeg - nog een lik verf en dan kunnen we eindelijk eens de eerste werkdag doorbrengen met zicht op de tuin ipv in het zolderkamertje.